anochecer1

anochecer1
(-zc-) 1. impers стъмва се; мръква се, свечерява се; 2. intr намирам се някъде при свечеряване; 3. tr прен. правя нещо да изчезне; 4. prnl поет. помръквам, смрачавам се, лишавам се от светлина; anochecer1le a uno en alguna parte разг. замръквам някъде.

Diccionario español-búlgaro. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • anochecer — anochecer1 (De noctescĕre). 1. intr. impers. Empezar a faltar la luz del día, venir la noche. 2. intr. Llegar o estar en un paraje, situación o condición determinados al empezar la noche. 3. tr. And. Hacer desaparecer algo, hurtarlo. 4. p. us.… …   Diccionario de la lengua española

  • anochecer — anochecer1 sustantivo masculino anochecida, atardecer, ocaso, crepúsculo. Crepúsculo se dice principalmente de la claridad que precede a la salida del Sol y a la que sigue a su puesta; con este último valor es sinónimo de anochecer. anochecer2… …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • anochecer — (Derivado del lat. noctescere, hacerse de noche.) ► verbo impers 1 Empezar la noche: ■ desde que anochece se encierra en casa y no sale hasta bien entrada la mañana. SE CONJUGA COMO carecer SINÓNIMO oscurecer ANTÓNIMO amanecer 2 Encontrarse en un …   Enciclopedia Universal

  • anochecedor — anochecedor, ra. (De anochecer1). adj. Que se recoge tarde. U. t. c. s …   Enciclopedia Universal

  • anochecido — ► adverbio Al anochecer. * * * anochecido, a Participio de «anochecer» usado como adverbio en frases como ‘Era ya anochecido y no pude distinguir si era él’. ≃ Oscuro. * * * anochecido. (Del part. de anochecer1). m. anochecer (ǁ tiempo durante el …   Enciclopedia Universal

  • anochecedor — anochecedor, ra (De anochecer1). adj. Que se recoge tarde. U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

  • anochecido — (Del part. de anochecer1). m. anochecer (ǁ tiempo durante el cual anochece) …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”